Antalya Sokakları Özel – Kepez Halkevi’nin AÇEV eğitmeni Füsun öğretmenle elele vererek Şubat ayından beri sürdürdükleri okuma yazma kursu, katılımcıların eğitimi başarıyla tamamlamasının ardından sertifika töreniyle sona erdi.
Dört aylık yoğun çalışmanın ardından bugün Kepez Halkevi’nde okuma yazma öğrenen kadınların sertifika töreni ve kapanış şenliği gerçekleşti. Kadınların kendi emekleriyle yaptıkları yemeklerle sofralar kuruldu, halaylar çekildi, türküler söylendi.
“OKUMA YAZMA KURSİYERİ BULMAK ÇOK ZOR”
Öğretmen Füsun Turan Tekelioğlu, kursun ilk aşamasında oldukça güçlük yaşadıklarını şöyle anlattı: “Okuma yazma kursiyeri bulmak çok zor, çünkü kendileri okuma yazma bilmedikleri için ne kadar ilan etseniz de onları görmüyorlar. Çevrelerinden de gizledikleri için okuma yazma bilmediklerini; en zor şey öğrenci bulmak. Halkevinin gönüllüleriyle okullarda tarama yaptık. Oradan o taramaya rağmen 1 öğrenci bulabildik ama sonra çoğaldık; birbirlerinden duyarak geldiler ve 15 kişi olduk”
“KIZ ÇOCUKLARI EVDE İKİNCİ ANNE OLUYOR”
Kursa katılan kadınların, okuma yazma öğrendikten sonra özgüvenli olduklarını dile getiren Füsun öğretmen, “Son derece anti sosyaldiler, medeni cesaretleri arttı. Kadınlar ailede de toplumumuzda da önemsenmiyor. Erkek çocuğunu üniversiteye kadar gönderen aile, kız çocuğunu okula bile göndermiyor. Hele kız çocuk ilk çocuksa ikinci anne oluyor evde” dedi.
“EMEĞİN, DAYANIŞMANIN ESAS OLDUĞUNU DENEYİMLEDİK”
Kursu Halkevleri’yle birlikte düzenli bir şekilde yürüttüklerini dile getiren Füsun öğretmen,” Burayı kendi evimiz olarak görmelerini istedim hep, paranın değil dayanışmanın, emeğin esas olduğunu hep birlikte deneyimleyerek yaşadık kurs sürecinde. Beni en çok üzen, onların çözemediğim sorunları. Onlar bana tüm sıkıntılarını dertlerini açıyorlar fakat o sorunlara benim yapabilecek çok bir şeyim olmuyor ne yazık ki. Onlara sadece haklarını nasıl aramaları gerektiğini anlatıyor ve yönlendirici olmaya çalışıyorum. Burada hayatı sorgulamayı da öğretiyoruz. Sorgulamayı öğrendiklerinde kendileri doğruyu buluyorlar” dedi. 
“ANNEMİN OKUMA YAZMASI YOK ONU DA KAYDEDİN KURSA”
Kursiyer Senem’i 14 yaşındaki kızı kaydettirmiş kursa, Senem şöyle anlatıyor, “Okuma yazma kursuna katılmayı çok istiyordum. Bu hayalimdi benim, bir okuyabilsem öğrenebilsem diye. Burada böyle bir eğitim olduğunu bilmiyordum. Memleketteyken de duyuyordum böyle ders verdiklerini ama eşim izin vermiyordu. Sonra bir gün Çarşamba pazarı vardı burada. Benim büyük kızı (14 yaşında) pazara yollamıştım. O da Füsun öğretmeni görüyor gidip soruyor. Hemen soruyor bu nedir diye, okuma yazma kursu açıldı diyor, o da hemen annemi de yazar mısınız annemin okuma yazması yok, çok istiyorum annemin okuma yazması olmasını diyor. Geldi bana söyledi, dedim baban izin vermez, bırakmaz okuma yazma öğreneyim. Yok dedi babama söyleyelim izin verir. Mersin’de olsaydık belki bırakmazdı. Ama Antalya’ya geldik okuma yazma farz olmuştu.
Okuma yazma bilmemesinden dolayı yaşadığı sıkınıtyı şöyle dile getiriyor;”Mesela bir hastaneye gidiyorum, hastanede bana bir şey söyledikleri zaman anlamıyordum hemen diyordum tamam gideceğim hemen ama gittiğim zaman da bulamıyordum. Ne yapacağımı bilmiyordum, birilerine soruyordum, hemşirelere soruyordum, sinirli sinirli cevap veriyorlardı. Okuma yazmanız yok mu gidin okuyun diyorlardı. E yok okuma yazmam olsa zaten sormam. Ondan sonra da ben kafaya koydum. İnan ki dedim ben gideceğim okuma yazma öğreneceğim dedim. Bu da bana farz oldu dedim. Çıktım geldim.
“O EZİLMEYİ YAŞAMIYORUM ARTIK”
“Sonuna kadar devam edeceğim. İmkanım varsa liseye bile gitmek istiyorum. Ben her zaman söylüyorum, Bütün kadınlara tavsiyem okuma yazma öğrensinler. Şimdi hastaneye gidiyorum hiç kimseye sormadan. Doktor diyor şuraya gideceksin buraya gideceksin serbest gidiyorum okuyorum buluyorum gideceğim yeri. Tabelaları okuyorum artık hiç kimseye sormuyorum. İnsan mesela karşısındaki karşısında eziliyor ya, o ezilmeyi yaşamıyorum artık”
“Şimdi gidip bir toplantıya katılabilirim bir yere katılabilirim. Hiçbir zaman gezemezdim, buradan hastaneye giderdim, hastaneden buraya gelirdim ama şuan bütün Antalya’yı herhalde gezerim. Geçenlerde kayboldum ama tam da kaybolamadım yine de evime gelebildim otobüs tabelalarını okuyarak. Gecenin saat on ikisinde eve geldim ama kaybolmadım. Geldim”.
“OKUMA YAZMA BİLMİYORUZ DİYE ÇEKİNİYORDUK”
Kursiyerleden Yeter şöyle diyor, “Komşum söyledi kurs var diye. 7 senedir Antalya’da yaşıyordum Bitlis’ten geldik. Antalya’da hastane gidip gelemiyordum. Otobüs numarasını bilmiyordum. Çok memnunum. Şimdi iyidir. Ben okuma yazmayı öğrendim şimdi. Çok iyi. “
Önce ‘ben yapamam’ diyip kursa katılmayan ama bugün sertifikasını alan kursiyerler arasında olan Kadriye, “Arkadaşlar kurs var sen de gel dediler ama ben yapamam dedim, gelmedim ilk başta. Sonra yarı dönemde geldim. Ama yaptım. Çok istiyordum. Bir yere gidiyorduk, korkuyorduk okuma yazma bilmiyoruz diye çekiniyorduk. Nasıl gideceğim nasıl geleceğim, sıra numarasını nasıl anlayacağım, bunlar hep problemdi.. Herkes gelse herkes katılsa herkes öğrense keşke. Ben daha geleceğim”
Kepez Halkevin’de gerçekleşen şenlikle sertifikalarını alan kadınlar, öğretmenleri için yazdıkları mektupları hediye ettikten sonra etkinlik sona erdi. Hediyeyi alan Füsun öğretmen “hayatımda aldığım en anlamlı hediye bunlar” dedi.
Haber: Pelin İktüeren
