Antalya Sokakları Özel– Antalya’da bir alevi köyü Karatepe. Bütün şehir yasasıyla adı mahalle olarak değiştirilse de, kentleşmenin kültür erezyonuna karşı adımlar atan insanların yaşadığı yer. 2009’da kurdukları Karatepe Mahallesi Kültür ve Dayanışma Derneği ile köye önce Cem Evi yapılıyor, sonrasında Alevi kültürüne dair etkinlikler söyleşiler organize ediliyor.Karınca adımlarla kültürlerini yaşatma ve yaşamaya çalışan köylülerle bir film projesi kapsamında üç üniversitelinin kesişen yolu, “Mitomani” filminin ortaya çıkmasına, köylülerle öğrencilerin sıcak dayanışmasına vesile oluyor. Dün Karatepe’de yapılan filmin galasındaki yoğun katılım, film sonrasında kopan alkışlar bu dayanışmayı daha da anlamlı kılıyor.
MİTOMANİ: SÖYLEDİĞİ YALANA İNANMA HASTALIĞI
“Mitomani, aslında psikolojik bir rahatsızlık. Bir insan yalan söylüyor ve daha sonra bu yalana kendisini inandırıp sanki bu doğruymuş gibi hareket ediyor. Bizim filmimizde de bir halk var, aslında mum söndü olayının yanlış olduğunu bile bile doğruymuş gibi insanları katlediyorlar. Bizde böyle bir isim koymayı uygun gördük” diyor filmin yardımcı yönetmeni Sultan Turan.
Genç yönetmen Bulut Gümüşboğa “Bu iftiranın bugün bile atıldığına şahit olduktan sonra, hala devam ediyormuş dedik. 21. yüzyılda bile hala varmış, buradan bunun böyle olmadığını göstermek için böyle bir fikirle çıktık” diyor.
KÖYLÜLERE ÇOK ŞEY BORÇLUYUZ
Film sürecinin nasıl ilerlediğini anlatan yönetmen Mete Atılgan ; “Gerçekten bu köylüler olmasa film bu kadar ilerlemezdi. Mesela ayakkabımız eksikti, birinin bize ayakkabı getirdiğini gördük. Bir elbisemiz eksikti birinin bize bir elbise getirdiğini gördük. Oyuncumuz yoktu, koşup gelip birinin onun yerine geçtiğini gördük. Çok yardımları dokundu bize o yüzden gerçekten Karatepe halkına çok şey borçluyuz.O yüzden filminin ilk gösterimini de burada yapmayı düşündük”.
BİRBİRİMİZİ TANIYALIM, ÖNYARGILI OLMAYALIM
Film galası Derneğin ve Cemevinin bulunduğu büyük meydanda yapıldı. Köy halkının yoğun katılım gösterdiği akşamda, dayanışma kermesi yapıldı. Kadınlar arabalarına koydukları mercimek köfteleriyle meydana park edereken arabalarını, yan koltukdan kızları, arka koltuktan anneleri iniyordu. Her yaştan insan vardı. Kuşaktan kuşağa bir aktarım yaşandı dün Karatepe’de. Filmi izlemeye gelenlerle yaptığım kısa görüşmelerde “Önyargılı olmayalım birbirimizi tanıyalım, daha iyi kaynaşırız bence. Ben insanları ayırmaya karşıyım. Alevi falan hepimiz kardeşiz ben öyle düşünüyorum” dedi yaşlı bir teyze.
O KORKTUĞUMUZ SESLER, MEĞER BU FİLM SETİNDEN GELİYORMUŞ
Kalabalık arasında konuşulanlardan biri de şuydu; “Hani o akşam bağırışmalar vardı ya polisi aramıştık korkup, işte o gün çekilen film bu, meğer bu film çekilirken geliyormuş o sesler*” Bir başka teyzeyle konuşuyorum, gülen gözlerle şöyle diyor: “Çok güzel tabii, gençlerimizle biraraya geldik barışı meydana getirdiler, barışımız oldu”.
Karatepe’de Mitomani filmiyle barışa, kardeşliğe vurgu yapıldı. Gösterim sonunda köylülerin memnuniyeti gözlerinden okunuyordu. Türkiye tarihinde katliamlar yaşamasıyla anılan bir halkın korkuları bir film sahnesinin setinde canlandı. Sonrasında umut oldu.
*Filmin bir sahnesinde tekbir sesleriyle sokaklarda dolaşan bir grup erkek, nefret söylemleri savuruyor
Pelin İktüeren
